sollicito

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De sollicitus (« tout remué »).

Verbe [modifier le wikicode]

sollicitō, infinitif : sollicitāre, parfait : sollicitāvi, supin : sollicitātum \sol.ˈli.ki.to, sol.li.ki.ˈtaː.ɾe, sol.li.ki.ˈtaː.wi, sol.li.ki.ˈtaː.tum\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Ébranler, agiter, secouer fortement.
    • nec fas esse, quod sit fundatum perpetuo aevo, sollicitare suis.. ex sedibus. — (Lucr. 5, 162)
  2. Exciter, provoquer de la crainte, du souci.
    • nunc ibo ut visam, estne id aurum ut condidi, quod me sollicitat miserum plurimis modis. — (Plaute. Aul. 1, 1, 26)
  3. Vexer.

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

sollicito \Prononciation ?\

  1. Datif masculin et neutre singulier de sollicitus.
  2. Ablatif masculin et neutre singulier de sollicitus.

Références[modifier le wikicode]