sophisticus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du grec ancien σοφιστικός, sophistikós (« de sophiste »), voir sophista.
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | sophisticus | sophistică | sophisticum | sophisticī | sophisticae | sophistică |
Vocatif | sophistice | sophistică | sophisticum | sophisticī | sophisticae | sophistică |
Accusatif | sophisticum | sophisticăm | sophisticum | sophisticōs | sophisticās | sophistică |
Génitif | sophisticī | sophisticae | sophisticī | sophisticōrŭm | sophisticārŭm | sophisticōrŭm |
Datif | sophisticō | sophisticae | sophisticō | sophisticīs | sophisticīs | sophisticīs |
Ablatif | sophisticō | sophisticā | sophisticō | sophisticīs | sophisticīs | sophisticīs |
sophisticus \Prononciation ?\
- Sophistique.
- res admodum insidiosa et sophistica, neque ad veritates magis quam ad captiones reperta.
- res admodum insidiosa et sophistica, neque ad veritates magis quam ad captiones reperta.
Références[modifier le wikicode]
- « sophisticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « sophisticus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage