strakal
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Verbe [modifier le wikicode]
strakal \ˈstrakːal\ intransitif-transitif direct (voir la conjugaison), base verbale strak-
- Claquer.
- Kerkent e voe klevet stalaf ar gwele o tigeriñ en ur strakal [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 88)
- Aussitôt on entendit la porte du lit(-clos) s’ouvrir en claquant [...].
- Kerkent e voe klevet stalaf ar gwele o tigeriñ en ur strakal [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 88)
- Craquer.
- Éclater.
- Faire claquer (fouet).