succentivus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de cantus, avec le préfixe sub- et le suffixe -ivus.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif succentivus succentivă succentivum succentivī succentivae succentivă
Vocatif succentive succentivă succentivum succentivī succentivae succentivă
Accusatif succentivum succentivăm succentivum succentivōs succentivās succentivă
Génitif succentivī succentivae succentivī succentivōrŭm succentivārŭm succentivōrŭm
Datif succentivō succentivae succentivō succentivīs succentivīs succentivīs
Ablatif succentivō succentivā succentivō succentivīs succentivīs succentivīs

succentivus \Prononciation ?\

  1. Complétif, qui accompagne.

Références[modifier le wikicode]