Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
| Voir la conjugaison du verbe tirar |
| Indicatif |
Présent |
(yo) tiraba |
| (tú) tiraba |
| (vos) tiraba |
| (él/ella/ello/usted) tiraba |
| (nosotros-as) tiraba |
| (vosotros-as) tiraba |
| (os) tiraba |
| (ellos-as/ustedes) tiraba |
| Imparfait |
(yo) tiraba |
| (tú) tiraba |
| (vos) tiraba |
| (él/ella/ello/usted) tiraba |
| (nosotros-as) tiraba |
| (vosotros-as) tiraba |
| (os) tiraba |
| (ellos-as/ustedes) tiraba |
| Passé simple |
(yo) tiraba |
| (tú) tiraba |
| (vos) tiraba |
| (él/ella/ello/usted) tiraba |
| (nosotros-as) tiraba |
| (vosotros-as) tiraba |
| (os) tiraba |
| (ellos-as/ustedes) tiraba |
| Futur simple |
(yo) tiraba |
| (tú) tiraba |
| (vos) tiraba |
| (él/ella/ello/usted) tiraba |
| (nosotros-as) tiraba |
| (vosotros-as) tiraba |
| (os) tiraba |
| (ellos-as/ustedes) tiraba |
tiraba \tiˈɾa.βa\
- Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif de tirar.
- Troisième personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif de tirar.