vaganta

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Espéranto[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Date à préciser) Composé de la racine vag (« vaguer »), du suffixe -ant- (« participe actif présent ») et de la finale -a (adjectif).

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif vaganta
\va.ˈɡan.ta\
vagantaj
\va.ˈɡan.taj\
Accusatif vagantan
\va.ˈɡan.tan\
vagantajn
\va.ˈɡan.tajn\

vaganta \va.ˈɡan.ta\

  1. Errant, flânant.
    • La vaganta kavaliro povos uzi sian glavon kaj sian ŝildon; la amanto ne ĝemos sen rekompenco; la gajulo pace ludos sian rolon; la ridindulo elvokos ridon ĉe tiuj, kiuj havas tikleblan diafragmon; kaj la fraŭlino malkaŝe esprimos sian amon per lamaj versoj. — (Louis-Lazare Zamenhof, Hamleto, 1893)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine vag Mots en espéranto comportant la racine vag. Racine:espéranto/vag/dérivés

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe vagi
Participe actif présent vaganta

vaganta \va.ˈɡan.ta\

  1. Participe présent actif de vagi.

Prononciation[modifier le wikicode]