venonta

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine ven (« venir »), du suffixe -ont- (« participe actif futur ») et de la finale -a (adjectif).

Adjectif

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	venonta \ve.ˈnon.ta\	venontaj \ve.ˈnon.taj\
Accusatif	venontan \ve.ˈnon.tan\	venontajn \ve.ˈnon.tajn\

venonta \ve.ˈnon.ta\

1. Prochain.
   • Ĉu venonta merkredo aŭ ĵaŭdo estos por vi oportuna tago? — (Heinrich August Luyken, Mirinda amo, 1913 → lire en ligne)

     Est-ce que le mercredi ou le jeudi qui vient serait un jour qui vous conviendrait ?

   • Kaj dum la venontaj tagoj ĉiuj estis feliĉaj... Preskaŭ ĉiuj. — (René Goscinny, traduction Nedeljko Korasić, Asteriks kaj Kleopatra, Izvori, 1995, page 49)

     Et dans les jours qui suivent, tout le monde était heureux... Presque tout le monde.

Forme de verbe

venonta \ve.ˈnon.ta\

1. Participe futur actif de veni.

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « venonta [Prononciation ?] »