verb

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : vèrb, Verb

Anglais

Étymologie

Du latin verbum (« parole »).

Nom commun

Singulier Pluriel
verb
\ˈvɝb\
ou \ˈvɜːb\
verbs
\ˈvɝbz\
ou \ˈvɜːbz\

verb \ˈvɝb\ (États-Unis), \ˈvɜːb\ (Royaume-Uni)

  1. Modèle:grammaire Verbe.

Dérivés

Apparentés étymologiques

Prononciation

  • États-Unis : écouter « verb [vɝb] »

Breton

Étymologie

Du latin verbum (« parole »).

Nom commun

verb \ˈvɛrp\ masculin (pluriel : verboù)

  1. Modèle:grammaire Verbe.

Dérivés

Catalan

Étymologie

Du latin verbum (« parole »).

Nom commun

verb masculin

  1. Verbe.

Roumain

Étymologie

Du latin verbum (« parole »).

Nom commun

verb neutre

  1. Verbe.

Prononciation

Suédois

Étymologie

Du latin verbum (« parole »).

Nom commun

Neutre Indéfini Défini
Singulier verb verbet
Pluriel verb verben

verb \Prononciation ?\ neutre

  1. Modèle:grammaire Verbe.

Anagrammes