vespermanĝo

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : vespermangxo, vespermangho

Étymologie

De vespero (« soir ») et manĝo (« repas »).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	vespermanĝo \ves.per.ˈman.d͡ʒo\	vespermanĝoj \ves.per.ˈman.d͡ʒoj\
Accusatif	vespermanĝon \ves.per.ˈman.d͡ʒon\	vespermanĝojn \ves.per.ˈman.d͡ʒojn\

vespermanĝo \ves.per.ˈman.d͡ʒo\

1. Dîner (repas du soir), souper.
   • (Ekz. §18) post la vespermanĝo niaj fratoj eliris kun la gastoj el sia domo kaj akompanis ilin ĝis ilia domo.

     après le repas du soir, nos frères sortirent de leur maison avec les invités et les accompagnèrent jusqu’à leur maison.

Apparentés étymologiques

• vespermanĝi, dîner

Vocabulaire apparenté par le sens

• matenmanĝo, petit déjeuner
• tagmanĝo, déjeuner

Prononciation

• Toulouse (France) : écouter « vespermanĝo [Prononciation ?] » (bon niveau)