villen
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de vel « peau ».
Verbe [modifier le wikicode]
villen \Prononciation ?\ transitif
- Écorcher.
- Een konijn villen.
- Dépiauter un lapin.
- Iem. wel kunnen villen.
- Être d’humeur à écorcher quelqu'un vif.
- (Par plaisanterie) Ik zal je villen.
- Je te mangerai tout cru.
- Hij schreeuwde alsof hij levend gevild werd.
- Il criait comme si on l’écorchait.
- Een konijn villen.
Synonymes[modifier le wikicode]
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 93,8 % des Flamands,
- 97,7 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- (Région à préciser) : écouter « villen [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]