villen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de vel « peau ».

Verbe [modifier le wikicode]

villen \Prononciation ?\ transitif

  1. Écorcher.
    • Een konijn villen.
      Dépiauter un lapin.
    • Iem. wel kunnen villen.
      Être d’humeur à écorcher quelqu'un vif.
    • (Par plaisanterie) Ik zal je villen.
      Je te mangerai tout cru.
    • Hij schreeuwde alsof hij levend gevild werd.
      Il criait comme si on l’écorchait.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 93,8 % des Flamands,
  • 97,7 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]