zyn

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Conventions internationales[modifier le wikicode]

Symbole [modifier le wikicode]

zyn

  1. (Linguistique) Code ISO 639-3 du zhuang de Yongnan.

Références[modifier le wikicode]

Flamand occidental[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du moyen néerlandais sijn, issu du vieux néerlandais sīn. L’infinitif zyn dérive du indo-européen commun *h₁es- (« être ») qui n’a pas d'infinitif distinct dans les langues germaniques.

Verbe [modifier le wikicode]

zyn

  1. Être.
  2. (Auxiliaire) Être, avoir.

Références[modifier le wikicode]

  • Hergé, D'aveteurn van Kuiftsje, Et Doenker Ejland, Casterman, 2015, ISBN 9789030327479, page 1
  • Mathilde Jansen, Nicoline van der Sijs, Fieke van der Gucht, Johan De Caluwe, Atlas van de Nederlandse Taal, Lannoo, 2017, page 141
  • Jean-Paul Couché et collectif ANVT-ILRF, Woordenboek van ’t West-Vlamsch in Frankryk, Institut de la langue régionale flamande, 2018, 1re édition, page 8 [version en ligne]