χείρ

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’indo-européen commun *ĝhesor-[1] qui donne aussi hir en latin, le hittite *ki-es-sar.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif χείρ αἱ χεῖρες τὼ χεῖρε
Vocatif χείρ χεῖρες χεῖρε
Accusatif τὴν χεῖρα τὰς χεῖρας τὼ χεῖρε
Génitif τῆς χειρός τῶν χειρῶν τοῖν χεροῖν
Datif τῇ χειρί ταῖς χερσί(ν) τοῖν χεροῖν

χείρ, kheír *\kʰěːr\ féminin

  1. (Anatomie) Main.

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

  • (Région à préciser) : écouter « χείρ [kʰěːr] »

Références[modifier le wikicode]

  1. Julius PokornyIndogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage