Conjugaison:latin/contristo

Conjugaison de contristō

INFINITIF
Présent actif		Parfait actif		Futur actif
contristāre		contristavisse		contristatūrus, -a, -um esse
Présent passif		Parfait passif		Futur passif
contristārī		contristatus, -a, -um esse		contristatum īrī

PARTICIPE / GÉRONDIF
Participe			Gérondif
	SUPIN contristatum, contristatū Participe présent actif contristans, -antis Participe futur actif contristatūrus, -a, -um Participe parfait passif contristatus, -a, -um Adjectif verbal contristandus, -a, -um			Nominatif : contristāre Accusatif : contristāre Accusatif avec prép. : contristandum Génitif : contristandī Datif : contristandō Ablatif : contristandō

IMPÉRATIF
Actif			Passif
	Présent contristā contristāte Futur 2PS : contristātō 3PS : contristātō 2PP : contristātōte 3PP : contristantō			Présent contristāre contristāminī Futur 2PS : contristātor 3PS : contristātor 2PP : - 3PP : contristantor

INDICATIF ACTIF
Présent		Imparfait		Futur
contristō		contristābam		contristābō
contristās		contristābās		contristābis
contristāt		contristābat		contristābit
contristāmus		contristābāmus		contristābimus
contristātis		contristābātis		contristābitis
contristant		contristābant		contristābunt
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
contristavī		contristaveram		contristaverō
contristavistī		contristaverās		contristaveris
contristavit		contristaverat		contristaverit
contristavimus		contristaverāmus		contristaverimus
contristavistis		contristaveratis		contristaveritis
contristavērunt (contristavēre)		contristaverant		contristaverint

SUBJONCTIF ACTIF
Présent		Imparfait
contristem		contristārem
contristēs		contristārēs
contristet		contristāret
contristēmus		contristārēmus
contristētis		contristārētis
contristent		contristārent
Parfait		Plus-que-parfait
contristaverim		contristavissem
contristaverīs		contristavissēs
contristaverit		contristavisset
contristaverīmus		contristavissēmus
contristaverītis		contristavissētis
contristaverint		contristavissent

INDICATIF PASSIF
Présent		Imparfait		Futur
contristor		contristabar		contristābor
contristāris (contristāre)		contristabāris (contristabāre)		contristāberis (contristābere)
contristātur		contristabātur		contristābitur
contristāmur		contristabāmur		contristābimur
contristāminī		contristabāminī		contristābiminī
contristāntur		contristabantur		contristābuntur
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
contristatus sum		contristatus eram		contristatus erō
contristatus es		contristatus erās		contristatus eris
contristatus est		contristatus erat		contristatus erit
contristati sumus		contristati erāmus		contristati erimus
contristati estis		contristati erātis		contristati eritis
contristati sunt		contristati erant		contristati erunt

SUBJONCTIF PASSIF
Présent		Imparfait
contrister		contristārer
contristēris (contristēre)		contristārēris (contristārēre)
contristētur		contristārētur
contristēmur		contristārēmur
contristēminī		contristārēminī
contristentur		contristārentur
Parfait		Plus-que-parfait
contristatus sim		contristatus essem
contristatus sīs		contristatus essēs
contristatus sit		contristatus esset
contristati sīmus		contristati essēmus
contristati sītis		contristati essētis
contristati sint		contristati essent