aen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

aen \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif du verbe mont.
    • (1) [...]. Keit ha ma’z oan kloer e Landreger, ez aen alies da Gervarzhin o vezañ ma veve eno ur c’henderv-kompez d’am zad. « [...]. » — (Jarl Priel, Va zammig buhez, Éditions Al Liamm, 1954, page 143)
      (1) [...]. Pendant que j’étais séminariste à Tréguier, j’allais souvent à Kermartin étant donné qu’un cousin germain de mon père y vivait. « [...]. »

Gaélique irlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Déclinaison no 1 (nom masculin)
Indéfini Défini
Cas Singulier Pluriel Singulier Pluriel
Nominatif aen aein an t-aen na haein
Vocatif a aein a aena
Génitif aein aen an aein na n-aen
Datif aen aein leis an aen

don aen

leis na haein

aen \Prononciation ?\ masculin

  1. Variante de aon.

Modification phonétique[modifier le wikicode]

Mutation en gaélique irlandais
Radical Éclipse Prothèse en « h » Prothèse en « t »
aen n-aen haen t-aen
Note : Toutes les formes mutées d'un mot ne sont pas nécessairement utilisées.

Références[modifier le wikicode]