alkonduki
Espéranto[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- (Date à préciser) Verbe composé de la racine konduki (« conduire, mener »), de l’affixe al (« à, vers ») et de la terminaison -i (« verbe ») .
Verbe [modifier le wikicode]
Voir la conjugaison du verbe alkonduki | |
---|---|
Infinitif | alkonduki |
alkonduki \al.kon.ˈdu.ki\ transitif
- Amener.
- Tri knaboj gardas tiujn ĉi bovojn
kaj alkondukas ilin al vasta savano
estanta riĉa en herboj freŝaj:
bongusta manĝaĵo por bovoj gardataj.
— (Yohanes Manhitu, Longa tago de paŝtistoj, Princino Laŭdata, 2016 → lire en ligne)
- Tri knaboj gardas tiujn ĉi bovojn
Prononciation[modifier le wikicode]
- France (Toulouse) : écouter « alkonduki [Prononciation ?] »