lezer
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
lezer \ˈleː.zɛr\
- Impersonnel du présent de l’indicatif du verbe lezel.
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du verbe lezen « lire », avec le suffixe « -er ».
Nom commun [modifier le wikicode]
Pluriel |
---|
lezers |
lezer \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : lezeres)
- Lecteur.
Een onvermoeibare lezer.
- Un infatigable lecteur.
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,2 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- (Région à préciser) : écouter « lezer [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]