pegoulz

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Composé de pe (« quel ») et de koulz (« moment ») (avec une mutation consonantique par adoucissement koulz → goulz).

Adverbe interrogatif [modifier le wikicode]

pegoulz \pe.ˈɡuls\

  1. Quand.
    • Mignon yaouank, emezi, pegoulz e vezocʼh dieub ? — (Youenn Drezen, Sizhun ar breur Arturo, Éditions Al Liamm, 1971, page 40)
      Jeune ami, dit-elle, quand serez-vous libre ?
    • Ar paotr-se a zo ken diwezhat ken na dle ket gouzout pegoulz e kan ar goukoug. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 271)
      Ce garçon est si arriéré qu’il ne doit pas savoir quand chante le coucou.

Synonymes[modifier le wikicode]

Variantes dialectales[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]