titani
Catalan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun [modifier le wikicode]
titani \Prononciation ?\ masculin
- (Chimie) Titane.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Espagne (Villarreal) : écouter « titani [Prononciation ?] »
Voir aussi[modifier le wikicode]
Précédé de escandi |
Éléments chimiques en catalan | Suivi de vanadi |
---|
Lingala[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
titani classe 9a (pluriel classe 10a : titani)
Précédé de sekandu |
Éléments chimiques en lingala | Suivi de vanadu |
---|
Prononciation[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- Ashem-Tem Kawata, Bagó ya lingála mambí ma lokóta : Dictionnaire lingala, Karthala, 2004 ISBN 2845864949
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun [modifier le wikicode]
titani \tiˈtani\ masculin
- (Chimie) Titane. Élément chimique de symbole Ti et de numéro atomique 22, qui fait partie des métaux de transition.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Béarn (France) : écouter « titani [Prononciation ?] » (bon niveau)
Voir aussi[modifier le wikicode]
Précédé de escandi |
Éléments chimiques en occitan | Suivi de vanadi |
---|
Références[modifier le wikicode]
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2