χαρά
Grec[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du grec ancien χαρά, khará.
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
Nominatif | η | χαρά | οι | χαρές |
Génitif | της | χαράς | των | χαρών |
Accusatif | τη(ν) | χαρά | τις | χαρές |
Vocatif | χαρά | χαρές |
χαρά khará \xa.ˈɾa\ féminin
- Joie.
Dérivés[modifier le wikicode]
- μικροχαρά, petit plasir
Grec ancien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- De χαίρω, khaírô.
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | χαρά | αἱ | χαραί | τὼ | χαρά |
Vocatif | χαρά | χαραί | χαρά | |||
Accusatif | τὴν | χαράν | τὰς | χαράς | τὼ | χαρά |
Génitif | τῆς | χαρᾶς | τῶν | χαρῶν | τοῖν | χαραῖν |
Datif | τῇ | χαρᾷ | ταῖς | χαραῖς | τοῖν | χαραῖν |
χαρά, khará féminin
Références[modifier le wikicode]
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952