addicion
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Du latin additio.
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
addicion \addiˈsju\ |
addicions \addiˈsjus\ |
addicion \addiˈsju\ (graphie normalisée) féminin
- (Mathématiques) Addition.
L’addicion dels nombres reals es commutativa e associativa.
- L’addition des nombres réels est commutative et associative.
Variantes[modifier le wikicode]
Dérivés[modifier le wikicode]
Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]
Prononciation[modifier le wikicode]
- languedocien : [addiˈsju]
- provençal central : [adiˈsjẽᵑ]
- niçois, provençal rhodanien : [adiˈsjũᵑ]
- France (Béarn) : écouter « addicion [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2