anzav
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
anzav | anzavioù |
anzav \ˈãnzaw\ masculin
- Aveu.
[...] ; mes ur gentel a zo da dennañ diouzh hoc’h anzav.
— (Youenn Drezen, Sizhun ar breur Arturo, Éditions Al Liamm, 1971, page 70)- [...] ; mais il y a un enseignement à tirer de votre aveu.
- Indice.
Verbe [modifier le wikicode]
anzav \ˈãnzaw\ (voir la conjugaison) base verbale anzav-
- Avouer.
« [...]. Ma ne gompren ket ar vleizez an dra-se, ret eo anzav ez eo eun tammig genaouegez. [...]. »
— (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 2, Gwalarn, 1936, page 44)- « [...]. Si la louve ne comprend pas cela, il faut avouer qu’elle est un peu sotte. [...]. »
- Reconnaître (une faute, un tort, un crime).
— Ya, Aotrou person, cʼhwi. Ha ma nʼhen anzavit ket, dek test e-lecʼh unan a gavin dʼher lavaret deocʼh pa gerfot.
— (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 231)- — Oui, monsieur le recteur, vous. Et si vous ne le reconnaissez pas, je trouverai dix témoins plutôt quʼun pour vous le dire quand vous voudrez.
- Afficher (montrer).
Variantes[modifier le wikicode]
Dérivés[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
anzav \ˈãnzaw\
- Troisième personne du singulier de l’indicatif présent du verbe anzav.
- Deuxième personne du singulier de l’impératif du verbe anzav.
Anzao freas d’in ez poa teir c’had da zigas a-bers va mignoun.
— (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, page 99.)- Avoue-moi clairement que tu avais trois lièvres à apporter de la part de mon ami.