marinus
Espéranto[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Voir la conjugaison du verbe marini | |
---|---|
Conditionnel | marinus |
marinus \marinus\
- Conditionnel de marini.
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | marinus | marină | marinum | marinī | marinae | marină |
Vocatif | marine | marină | marinum | marinī | marinae | marină |
Accusatif | marinum | marinăm | marinum | marinōs | marinās | marină |
Génitif | marinī | marinae | marinī | marinōrŭm | marinārŭm | marinōrŭm |
Datif | marinō | marinae | marinō | marinīs | marinīs | marinīs |
Ablatif | marinō | marinā | marinō | marinīs | marinīs | marinīs |
marinus *\maˈriː.nus\
- Marin, de mer.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes[modifier le wikicode]
Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]
- Anglais : marine
- Asturien : marín
- Catalan : marí
- Espagnol : marino
- Français : marin
- Galicien : mariño
- Italien : marino
- Occitan : marin
- Portugais : marinho, marino
- Roumain : marin
Prononciation[modifier le wikicode]
- *\maˈriː.nus\, [mäˈriːnʊs̠] (Classique)
- *\maˈri.nus\, [mäˈriːnus] (Ecclésiastique)
Références[modifier le wikicode]
- « marinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage