bravañ
:
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Forme d’adjectif [modifier le wikicode]
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | bravañ |
Adoucissante | vravañ |
Durcissante | pravañ |
Nature | Forme |
---|---|
Positif | brav |
Comparatif | bravocʼh |
Superlatif | bravañ |
Exclamatif | bravat |
bravañ \ˈbra.wːã\
- Superlatif de brav.
« Setu ar paotr brava a voe morse dirak va lagad, » emezi outi he-unan.
— (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 128)- « Voici le plus beau garçon que j'aie jamais vu (qui fut jamais devant mes yeux), » se dit-elle.
Roet oa bet din ur cʼhi, – ur giez kentocʼh, – ul levranez damlouet eus ar re vravañ, hag a rede ken buan hag an avel.
— (Roparz Hemon, Troioù-kaer ar Baron Pouf, in Al Liamm, no 86, mai–juin 1961, page 179)- On m’avait donné un chien, – une chienne plutôt, – une levrette grisâtre des plus belles, et qui courait aussi vite que le vent.
E-touez ar re bersonelañ hag ar re vravañ e lakaan ar re ma vez komzet diardoù eus cʼhoantoù ar cʼhig just a-walcʼh […].
— (Malo Bouëssel du Bourg, Petra nevez ?, in Al Liamm, no 416, mai-juin 2016, page 95)- Parmi les plus personnels et les plus beaux je mets ceux où l’on parle sans façon des désirs de la chair justement […].