sutor

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

sutor \ˈsy.tːɔr\

  1. Forme impersonnelle du futur de l’indicatif du verbe sutal/sutañ.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Déverbal de suo, dérivé de sutus, avec le suffixe -tor.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif sutor sutorēs
Vocatif sutor sutorēs
Accusatif sutorem sutorēs
Génitif sutoris sutorum
Datif sutorī sutoribus
Ablatif sutorĕ sutoribus

sutor \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : sutrix)

  1. (Cordonnerie) Cordonnier.
    • ne sutor, supra crepidam. — (Pline l’ancien, 35,85.)
      Que le cordonnier ne juge pas au-dessus de la crépide - À chacun son métier.
    • Tantum dat tibi Roma basiorum
      Post annos modo quindecim reverso,
      Quantum Lesbia non dedit Catullo.
      Te vicinia tota, te pilosus
      Hircoso premit osculo colonus;
      Hinc instat tibi textor, inde fullo,
      Hinc sutor modo pelle basiata,
      Hinc menti dominus periculosi,
      Hinc et dexiocholus, inde lippus,
      Fellatorque recensque cunnilingus.
      Iam tanti tibi non fuit redire.
      — (Martial, Epigrammaton, LIX)
      Rome te donne plus de baisers,
      après quinze ans d'absence,
      que Catulle n'en reçut jamais de Lesbie.
      Tous tes voisins te baisent :
      ton fermier te fait un baiser qui sent le bouc.
      Puis vient le tisserand, puis le foulon,
      puis le cordonnier, dont la bouche sent le cuir ;
      puis un autre baiseur au menton peuplé de vermine ;
      puis un louche, puis un chassieux,
      puis une bouche qui suce, puis une autre qui vient de lécher.
      Tu n'as pas gagné gros à revenir.

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]