Aller au contenu

ετερόκλιτος

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien ἑτερόκλιτος, heteróklitos.

Adjectif [modifier le wikicode]

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ετερόκλιτος ετερόκλιτη ετερόκλιτο
génitif ετερόκλιτου ετερόκλιτης ετερόκλιτου
accusatif ετερόκλιτο ετερόκλιτη ετερόκλιτο
vocatif ετερόκλιτε ετερόκλιτη ετερόκλιτο
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ετερόκλιτοι ετερόκλιτες ετερόκλιτα
génitif ετερόκλιτων ετερόκλιτων ετερόκλιτων
accusatif ετερόκλιτους ετερόκλιτες ετερόκλιτα
vocatif ετερόκλιτοι ετερόκλιτες ετερόκλιτα

ετερόκλιτος \ɛ.tɛ.ˈɾɔ.kli.tɔs\

  1. (Linguistique) (Grammaire en grec ancien) Qualifie les mots dont les terminaisons sont empruntées à deux ou plusieurs déclinaisons différentes.


Récupérée de « https://fr.wiktionary.org/w/index.php?title=ετερόκλιτος&oldid=28505451 »