Conjugaison:latin/manduco

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de manducō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
manducāre manducavisse manducatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
manducārī manducatus, -a, -um esse manducatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
manducatum, manducatū

Participe présent actif
manducans, -antis
Participe futur actif
manducatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
manducatus, -a, -um
Adjectif verbal
manducandus, -a, -um

  Nominatif : manducāre
Accusatif : manducāre
Accusatif avec prép. : manducandum
Génitif : manducandī
Datif : manducandō
Ablatif : manducandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
manducā
manducāte

Futur
2PS : manducātō
3PS : manducātō
2PP : manducātōte
3PP : manducantō

  Présent
manducāre
manducāminī

Futur
2PS : manducātor
3PS : manducātor
2PP : -
3PP : manducantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
manducō manducābam manducābō
manducās manducābās manducābis
manducāt manducābat manducābit
manducāmus manducābāmus manducābimus
manducātis manducābātis manducābitis
manducant manducābant manducābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
manducavī manducaveram manducaverō
manducavistī manducaverās manducaveris
manducavit manducaverat manducaverit
manducavimus manducaverāmus manducaverimus
manducavistis manducaveratis manducaveritis
manducavērunt (manducavēre) manducaverant manducaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
manducem manducārem
manducēs manducārēs
manducet manducāret
manducēmus manducārēmus
manducētis manducārētis
manducent manducārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
manducaverim manducavissem
manducaverīs manducavissēs
manducaverit manducavisset
manducaverīmus manducavissēmus
manducaverītis manducavissētis
manducaverint manducavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
manducor manducabar manducābor
manducāris (manducāre) manducabāris (manducabāre) manducāberis (manducābere)
manducātur manducabātur manducābitur
manducāmur manducabāmur manducābimur
manducāminī manducabāminī manducābiminī
manducāntur manducabantur manducābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
manducatus sum manducatus eram manducatus erō
manducatus es manducatus erās manducatus eris
manducatus est manducatus erat manducatus erit
manducati sumus manducati erāmus manducati erimus
manducati estis manducati erātis manducati eritis
manducati sunt manducati erant manducati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
manducer manducārer
manducēris (manducēre) manducārēris (manducārēre)
manducētur manducārētur
manducēmur manducārēmur
manducēminī manducārēminī
manducentur manducārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
manducatus sim manducatus essem
manducatus sīs manducatus essēs
manducatus sit manducatus esset
manducati sīmus manducati essēmus
manducati sītis manducati essētis
manducati sint manducati essent