ambetant

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Flamand occidental[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du français embêtant.

Nom commun [modifier le wikicode]

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée ambetant
\Prononciation ?\
ambetanter
\Prononciation ?\
ambetantst
\Prononciation ?\
Forme déclinée ambetante
\Prononciation ?\
ambetantere
\Prononciation ?\
ambetantste
\Prononciation ?\

ambetant \Prononciation ?\

  1. Embêtant.

Références[modifier le wikicode]

  • Ambetant sur Het Vlaams woordenboek, 2018

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du français embêtant.

Adjectif [modifier le wikicode]

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée ambetant ambetanter ambetantst
Forme déclinée ambetante ambetantere ambetantste  
Forme partitive ambetants ambetanters

ambetant \ˌɑmbəˈtɑnt\

  1. Embêtant.
  2. Désagréable.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 94,2 % des Flamands,
  • 28,6 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]