chiantus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du français chiant avec le suffixe -us.

Adjectif [modifier le wikicode]

Nature Forme
Positif chiantus
Comparatif chiantusocʼh
Superlatif chiantusañ
Exclamatif chiantusat

chiantus \ˈʃjãn.tys\

  1. (Vulgaire) Chiant.
    • Darn eus ar re yaouank a glemm ivez rak enni ez eus hadennoù “Re chiantus da zebriñ !” — (Yann-Edern Jourdan, Film Lann Vras in Ya !, no 418, 14 juin 2013, page 10)
      Une partie des jeunes se plaignent car il contient des pépins “Trop chiant à manger !”