corresponderen
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du français correspondre.
Verbe [modifier le wikicode]
corresponderen \Prononciation ?\ intransitif
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | correspondeer | correspondeerde |
jij | correspondeert | |
hij, zij, het | correspondeert | |
wij | corresponderen | correspondeerden |
jullie | corresponderen | |
zij | corresponderen | |
u | correspondeert | correspondeerde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | corresponderend | gecorrespondeerd |
Anciennes orthographes[modifier le wikicode]
Dérivés[modifier le wikicode]
Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,8 % des Flamands,
- 98,1 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Pays-Bas : écouter « corresponderen [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]