Aller au contenu

cunctus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Forme contractée de conjunctus[1] (« uni »).

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif cunctus cunctă cunctum cunctī cunctae cunctă
Vocatif cuncte cunctă cunctum cunctī cunctae cunctă
Accusatif cunctum cunctăm cunctum cunctōs cunctās cunctă
Génitif cunctī cunctae cunctī cunctōrŭm cunctārŭm cunctōrŭm
Datif cunctō cunctae cunctō cunctīs cunctīs cunctīs
Ablatif cunctō cunctā cunctō cunctīs cunctīs cunctīs

cunctus \Prononciation ?\ masculin

  1. Tout, tout entier.
    • cuncta terrarum — (Horace. C. 2)
      tout l'univers.
    • postquam cuncta scelerum suorum pro egregiis accipi videt — (Tacite. An. 14)
      voyant tous ses crimes érigés en vertus.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • [1] « cunctus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
  • « cunctus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 454)