delven

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Depuis 1260 (moyen néerlandais). Descend de proto-germanique *delban (creuser). Rélations en proto-indo-européen sont moins claires. [1]

Verbe [modifier le wikicode]

Présent Prétérit
ik delf dolf ou delfde
jij delft
hij, zij, het delft
wij delven dolven ou delfden
jullie delven
zij delven
u delft dolf
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben delvend gedolven

delven \Prononciation ?\ transitif

  1. Creuser.
    • Een kuil delven.
      Creuser un trou.
    • (Sens figuré) Het onderspit delven.
      Mordre la poussière.
  2. Extraire.
    • Goud delven.
      Chercher de l’or.
    • Kolen delven.
      Extraire du charbon.
    • Het delven van kobalt levert veel gezondheidsrisico’s op.
      L’extraction du cobalt présente beaucoup de risques pour la santé.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[2] :
  • 97,1 % des Flamands,
  • 98,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références[modifier le wikicode]

  1. Etymologiebank (nl)
  2. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]