demonstratiu
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin demonstrativus.
Adjectif [modifier le wikicode]
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | demonstratiu \de.muns.tɾa.ˈtiw\ |
demonstratius \de.muns.tɾa.ˈtiws\ |
Féminin | demonstrativa \de.muns.tɾa.ˈti.βo̞\ |
demonstrativas \de.muns.tɾa.ˈti.βo̞s\ |
demonstratiu \de.muns.tɾa.ˈtiw\
- Démonstratif, qui démontre, qui sert à démontrer.
Dérivés[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
demonstratiu \de.muns.tɾa.ˈtiw\ |
demonstratius \de.muns.tɾa.ˈtiws\ |
demonstratiu \de.muns.tɾa.ˈtiw\ (graphie normalisée) masculin
- (Grammaire) Démonstratif.
Références[modifier le wikicode]
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Loís Alibèrt, (oc) Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, Institut d’Estudis Occitans/Institut d’Estudis Catalans, 1976, ISBN 2-85910-274-4
- Jacme Taupiac, Gramatica occitana, Associacion Antonin Perbòsc, 2021, ISBN 978-2-9548912-4-8