Aller au contenu

estranhament

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de estranh, avec le suffixe -ment.

Adverbe [modifier le wikicode]

Adverbe
estranhament
\esˌtɾaɲoˈmen\

estranhament \esˌtɾaɲoˈmen\ (graphie normalisée)

  1. Étrangement.
    • Podiá pas saber qu’aquel vocabulari me ressonava estranhament dins lo cap, que me pertocava fòrça. — (Sèrgi Gairal, Las vacanças de Pascas, 2013)
      Elle ne pouvait pas savoir que ce vocabulaire résonnait étrangement dans ma tête, qu’il me touchait beaucoup.

Synonymes[modifier le wikicode]

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
estranhament
\esˌtɾaɲoˈmen\
estranhaments
\esˌtɾaɲoˈmens\

estranhament \esˌtɾaɲoˈmen\ (graphie normalisée) masculin

  1. Éloignement.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]