eus e berzh
Breton[modifier le wikicode]
Forme de locution prépositive [modifier le wikicode]
| Personne | Forme |
|---|---|
| 1re du sing. | eus ma ferzh |
| 2e du sing. | eus da berzh |
| 3e masc. du sing. | eus e berzh |
| 3e fém. du sing. | eus he ferzh |
| 1re du plur. | eus hor perzh |
| 2e du plur. | eus ho perzh |
| 3e du plur. | eus o ferzh |
| Impersonnel | eus ar perzh |
eus e berzh \øz‿e ˈbɛrs\
- Troisième personne du singulier masculin de la préposition a-berzh.
Ar pab ne d-eaz ket he-unan da Gonstanlinopl; mes kas a eure daou gannad euz he berz.
— (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, page 141)- Le pape ne se déplaça pas lui-même à Constantinople, mais il envoya deux représentants de sa part.