Aller au contenu

gwelo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Mutation Forme
Non muté gwelo
Adoucissante welo
Durcissante kwelo

gwelo \ˈɡɥeːlo\ \ˈɡweːlo\

  1. Troisième personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe gwelet/gwelout.
    • Paour-kaezh Anna ! Kirri-nij arall a welo goude-se, diouzh-sour. — (Abherri, Evit ket ha netra, Skridoù Breizh, Ar Baol, 1951, page 112)
      Pauvre Anne ! Elle verra dʼautres avions après, à foison.
    • — Bremañ, eme Dereza, a zo un êgl aze war an tour brasañ, hag hennezh, pa hon gwelo o partiañ, a em lako da ober kement a drouz gant e divaskell, ha da grial ken kreñv, ma klevo ar majisian, n’eus forzh pelec’h e vo, hag e teuio d’ar gêr kerkent. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /4, Éditions Al Liamm, 1989, page 88)
      — Maintenant, dit Thérèse, il y a un aigle sur la plus grande tour, et celui-là, quand il nous verra partir, se mettra à faire tellement de bruit avec ses ailes, et à crier si fort, que le magicien entendra, où qu’il soit, et il viendra aussitôt à la maison. [...].