gwisko
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | gwisko |
Adoucissante | wisko |
Durcissante | kwisko |
gwisko \ˈɡɥis.ko\
- Troisième personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe gwiskañ/gwiskiñ.
Hag a-dal an deiz-se, evit en em gastizañ hec’h-unan eus he faziadenn, e wisko Izold ar Veleganez ur sae-reun a chomo, noz ha deiz, war he c’hroc’hen noazh.
— (Langleiz, Tristan hag Izold, Al Liamm, 1972, page 178)- Et depuis ce jour(-là), afin de se punir elle-même de sa méprise, Iseut la Blonde portera un cilice qui demeurera, nuit et jour, sur sa peau nue.
[...] pa wisko an hiviz-se e skorno he holl izili, he cʼhorf a deuo da vezañ reut evel ur peul maen [...].
— (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 102)- [...] quand elle mettra cette chemise, tous ses membres gèleront, son corps deviendra raide comme un pilier de pierre [...].