Aller au contenu

incolatus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Adjectif) Dérivé de colatus, avec le préfixe in-.
(Nom commun) Déverbal de incolo (« résider »), dérivé de incolatum, avec le suffixe -us, -us.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif incolatus incolată incolatum incolatī incolatae incolată
Vocatif incolate incolată incolatum incolatī incolatae incolată
Accusatif incolatum incolatăm incolatum incolatōs incolatās incolată
Génitif incolatī incolatae incolatī incolatōrŭm incolatārŭm incolatōrŭm
Datif incolatō incolatae incolatō incolatīs incolatīs incolatīs
Ablatif incolatō incolatā incolatō incolatīs incolatīs incolatīs

incolatus \Prononciation ?\

  1. Non filtré.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif incolatus incolatūs
Vocatif incolatus incolatūs
Accusatif incolatum incolatūs
Génitif incolatūs incolatuum
Datif incolatūi
ou incolatū
incolatibus
Ablatif incolatū incolatibus

incolatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Incolat, séjour, résidence.

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif incolatus incolată incolatum incolatī incolatae incolată
Vocatif incolate incolată incolatum incolatī incolatae incolată
Accusatif incolatum incolatăm incolatum incolatōs incolatās incolată
Génitif incolatī incolatae incolatī incolatōrŭm incolatārŭm incolatōrŭm
Datif incolatō incolatae incolatō incolatīs incolatīs incolatīs
Ablatif incolatō incolatā incolatō incolatīs incolatīs incolatīs

incolatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de incolo.

Références[modifier le wikicode]