A-hed ur wech, avat, ez eo bet douget Emil ERNOD d’ar varzhoniezh pe gentocʼh d’ar gwerzaoua, rak ne gomprene ket gwerzennoù hep un dalvoudegezh kelennus.— (Abeozen, Istor lennegezh vrezhonek an amzer-vremañ, in Al Liamm, no 51, juillet–août 1955, page 54)
De toujours, cependant, Émile Ernault a été porté sur la poésie ou plutôt sur la versification, car il ne concevait pas les vers sans valeur instructive.