Aller au contenu

kignezenn

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de kignez (« guignes »), avec le suffixe -enn.

Nom commun [modifier le wikicode]

Mutation Singulier Pluriel
Non muté kignezenn kignezenned
Adoucissante gignezenn gignezenned
Spirante cʼhignezenn cʼhignezenned

kignezenn \kĩ.ˈɲeː.zɛn\ féminin

  1. (Botanique) Guignier (arbre).
    • Brasañ keuz am eus a zo d’ur gignezenn. A-viskoazh, e kreder, e oa bet anavet èl ma oa e korn al liorzh. — (Job Jaffré, Etrezomp E Brezhoneg 1984-1986, Emglev Bro an Oriant, 2012, 4e de couverture)
      Ce que je regrette le plus est un guignier. On l’avait connu depuis toujours, à ce qu’on croit, comme il était dans l’angle du jardin.

Synonymes[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

Mutation Collectif Singulatif Pluriel
Non muté kignez kignezenn kignezennoù
Adoucissante gignez gignezenn gignezennoù
Spirante cʼhignez cʼhignezenn cʼhignezennoù

kignezenn \kĩ.ˈɲeː.zɛn\ singulatif féminin

  1. (Botanique) Singulatif de kignez (« guignes »).

Synonymes[modifier le wikicode]