kredan
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | kredan |
Adoucissante | gredan |
Spirante | cʼhredan |
kredan \ˈkreː.dãn\
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif du verbe krediñ/kredout/kridiñ.
« ...[...]. Re bell eo, siwazh evit ma teufec’h dʼam gweladenniñ amañ ha ne gredan ket e teufec’h ha cʼhwi koulskoude o vezañ e Breizh-Veur, her gouzout a ran... »
— (Yann Kerlann, Ar Gembreadez, in Al Liamm, no 7, mars-avril 1948, page 10)- « ...[...]. Cʼest trop loin, hélas, pour que vous veniez me rendre visite ici et je ne crois pas que vous viendriez et pourtant vous êtes en Grande-Bretagne, je le sais... ».
« N’ ec’h eus ankounac’haet netra ? » emezi o tistreiñ er gambr.
— (Roparz Hemon, Nenn Jani, Éditions Al Liamm, 1974, page 213)
« Ne gredan ket. »- « Tu n’as rien oublié ? » dit-elle en revenant dans la chambre.
« Je ne crois pas. »
- « Tu n’as rien oublié ? » dit-elle en revenant dans la chambre.