magnificus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de magnus (« grand »), avec le suffixe -ficus, littéralement « qui fait les choses en grand ».
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | magnificus | magnifică | magnificum | magnificī | magnificae | magnifică |
Vocatif | magnifice | magnifică | magnificum | magnificī | magnificae | magnifică |
Accusatif | magnificum | magnificăm | magnificum | magnificōs | magnificās | magnifică |
Génitif | magnificī | magnificae | magnificī | magnificōrŭm | magnificārŭm | magnificōrŭm |
Datif | magnificō | magnificae | magnificō | magnificīs | magnificīs | magnificīs |
Ablatif | magnificō | magnificā | magnificō | magnificīs | magnificīs | magnificīs |
magnificus \Prononciation ?\
- Magnifique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- « magnificus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 939)
- « magnificus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage