melken
:
Allemand[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du moyen haut allemand mëlken, du vieil haut allemand melchan, du proto-germanique *melkaną, du proto-indo-européen *h₂melǵ-.
Verbe [modifier le wikicode]
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich melke |
2e du sing. | du melkst, milkst | |
3e du sing. | er melkt, milkt | |
Prétérit | 1re du sing. | ich melkte, molk |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich melkte, mölke |
Impératif | 2e du sing. | melk!, melke!, milk! |
2e du plur. | melkt! | |
Participe passé | gemolken, gemelkt | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
melken \ˈmɛlkn̩\ intransitif (voir la conjugaison)
- Traire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Prononciation[modifier le wikicode]
- (Région à préciser) : écouter « melken [ˈmɛlkn̩] »
- Berlin : écouter « melken [ˈmɛlkn̩] »
- Berlin : écouter « melken [ˈmɛlkŋ̩] »
- Allemagne : écouter « melken [Prononciation ?] »
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- A rapprocher de son homographe allemand et de l'anglais milk, de même sens.
Verbe [modifier le wikicode]
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | melk | molk |
jij | melkt | |
hij, zij, het | melkt | |
wij | melken | molken |
jullie | melken | |
zij | melken | |
u | melkt | molk |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | melkend | gemolken |
melken \mɛl.kə:\
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,2 % des Flamands,
- 99,4 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- (Région à préciser) : écouter « melken [Prononciation ?] »
- (Région à préciser) : écouter « melken [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]