poder-staen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(XVIIIe siècle)[1] Composé de poder (« potier ») et de staen (« étain »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
Non muté poder-staen poderien-staen poderion-staen
Adoucissante boder-staen boderien-staen boderion-staen
Spirante foder-staen foderien-staen foderion-staen

poder-staen \ˌpo.dɛr ˈstɛːn\ masculin

  1. Potier d’étain.
    • Ret eo reneveziñ ar gaer a feuntenn-se, ha Corlay a labouro war ar chanter reneveziñ, a-gevret gant ur poder-staen anvet Le Nains. — (Herve Gouedard, Yves Corlay, arzour an XVIIIvet kantved, in Ya !, no 830, 7 mai 2021, page 8)
      Il faut restaurer cette belle fontaine, et Corlay travaillera sur le chantier de rénovation avec un potier d’étain du nom de Le Nains.

Références[modifier le wikicode]

  1. Martial MénardDevri : Le dictionnaire diachronique du breton, 2018 → consulter cet ouvrage