Aller au contenu

servitus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De servio (« servir ») avec le suffixe -tus.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif servitus servitutēs
Vocatif servitus servitutēs
Accusatif servitutem servitutēs
Génitif servitutis servitutum
Datif servitutī servitutibus
Ablatif servitutĕ servitutibus

servitus \Prononciation ?\ féminin

  1. Servitude, asservissement, sujétion.
    • servitutem servire — (Plaute. Capt. 2, 3, 31)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. (Droit) Servitude.
    • servitus est constitutio juris gentium, quā quis dominio alieno contra naturam subicitur. — (Dig. 1, 5, 4; Just. Inst. 1, 3, 2)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif servitus servită servitum servitī servitae servită
Vocatif servite servită servitum servitī servitae servită
Accusatif servitum servităm servitum servitōs servitās servită
Génitif servitī servitae servitī servitōrŭm servitārŭm servitōrŭm
Datif servitō servitae servitō servitīs servitīs servitīs
Ablatif servitō servitā servitō servitīs servitīs servitīs

servitus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de servio.

Références[modifier le wikicode]

  • « servitus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage