skrzypieć
Polonais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du vieux slave skripěti[1] qui donne aussi le russe скрипеть, skripétʹ, le tchèque skřípět, skřípat, qui correspond à skrzypać (« jouer du violon »).
Verbe [modifier le wikicode]
skrzypieć \skʂɨ.pjɛt͡ɕ\ imperfectif (perfectif : skrzypnąć) (voir la conjugaison)
- Crisser, grincer.
A samochód toczył się niezgrabnie, chrzęścił i skrzypiał, dzwonił i kaszlał.
— (Jerzy Broszkiewicz, Wielka, większa i największa, 1960)
Dérivés[modifier le wikicode]
Prononciation[modifier le wikicode]
- Będzin (Pologne) : écouter « skrzypieć [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : skrzypieć. (liste des auteurs et autrices)
- ↑ « skrzyp », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927