skrzypieć

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du vieux slave skripěti[1] qui donne aussi le russe скрипеть, skripétʹ, le tchèque skřípět, skřípat, qui correspond à skrzypać (« jouer du violon »).

Verbe [modifier le wikicode]

skrzypieć \skʂɨ.pjɛt͡ɕ\ imperfectif (perfectif : skrzypnąć) (voir la conjugaison)

  1. Crisser, grincer.
    • A samochód toczył się niezgrabnie, chrzęścił i skrzypiał, dzwonił i kaszlał. — (Jerzy Broszkiewicz, Wielka, większa i największa, 1960)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. « skrzyp », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927