soloecismus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien σολοικισμός, soloikismos.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif soloecismus soloecismī
Vocatif soloecisme soloecismī
Accusatif soloecismum soloecismōs
Génitif soloecismī soloecismōrum
Datif soloecismō soloecismīs
Ablatif soloecismō soloecismīs

soloecismus \Prononciation ?\ masculin

  1. Solécisme.
    • vitia in sermone, quo minus is Latinus sit, duo possunt esse: soloecismus et barbarismus. Soloecismus est, cum in verbis pluribus consequens verbum superiori non accommodatur. Barbarismus est, cum verbum aliquod vitiose effertur. — (Ciceron; Ad Herrenium. 4, 12, 17)
      Lorsque, dans une proposition, les mots n'ont pas entre eux le rapport et la suite que l'usage commande, c'est un solécisme; c'est un barbarisme que de défigurer un mot.

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]