Aller au contenu

trouzus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de trouz (« bruit »), avec le suffixe -us.

Adjectif [modifier le wikicode]

Nature Forme
Positif trouzus
Comparatif trouzusocʼh
Superlatif trouzusañ
Exclamatif trouzusat
Mutation Forme
Non muté trouzus
Adoucissante drouzus

trouzus \ˈtruː.zys\

  1. Bruyant.
    • An trenioù saoz zo marcʼhad-mat met kozh, trouzus, gorrek ha stroñsañ a reont diehan. — (Erwan Kervella, Un Dro-Vale in Yud, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, page 102)
      Les trains anglais sont peu chers, mais vieux, bruyants, lents et ils cahotent sans arrêt.

Références[modifier le wikicode]

Espéranto[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe trouzi
Conditionnel trouzus

trouzus \tro.ˈu.zus\

  1. Conditionnel de trouzi.