wieg

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Allemand[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

wieg \viːk\

  1. Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de wiegen.

Prononciation[modifier le wikicode]

  • Berlin : écouter « wieg [viːk] »

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Nom commun [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Nom wieg
\ʋiːx\
wiegen
\ʋiːɣəⁿ\
Diminutif wiegje
\'ʋiːxʲə\
wiegjes
\'ʋiːxʲəs\
wieg féminin
  1. Berceau.
    • van de wieg tot het graf : de la naissance à la mort.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,6 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]