σκέπτομαι

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *sképťomai, from Proto-Indo-European *skep-ye-, from a metathesis of *speḱ-.

Cognate to Latin speciō (“I see”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skép.to.mai̯/ → /ˈscep.to.mɛ/ → /ˈscep.to.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skép.to.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈskep.to.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈscep.to.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈscep.to.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈscep.to.me/

Verb

σκέπτομαι • (sképtomai)

1. to look at, examine
   • 428 BCE, Euripides, Hippolytus 943:

     σκέψασθε δ’ ἐς τόνδ’

     sképsasthe d’ es tónd’

     Look at this man

   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 12.247:

     σκεψάμενος δ’ ἐς νῆα θοὴν ἅμα καὶ μεθ’ ἑταίρους

     skepsámenos d’ es nêa thoḕn háma kaì meth’ hetaírous

     Looking at once at both ship and men

2. to examine, consider, think
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 1028:

     σκέψασθε, πρὸς θεῶν, τὴν τύχην δυοῖν βροτοῖν.

     sképsasthe, pròs theôn, tḕn túkhēn duoîn brotoîn.

     Consider, by the gods, the fortune of these two men.

   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 6.38:

     καὶ δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην, τί καὶ βούλεσθε, ὦ νεώτεροι;

     kaì dêta, hò pollákis eskepsámēn, tí kaì boúlesthe, ô neṓteroi?

     And after all, as I have often asked, what would you have, young men?

   1. (rarely) to think, deem
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 854c:

        καλλίω θάνατον σκεψάμενος

        kallíō thánaton skepsámenos

        deeming death the more noble way

   2. to prepare, premeditate
      • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Timocrates 158:

        καὶ τοιούτους λόγους σχολὴν ἄγοντ’ ἐσκέφθαι περὶ πάντων ὥστ’ εὖ εἰδέναι

        kaì toioútous lógous skholḕn ágont’ esképhthai perì pántōn hṓst’ eû eidénai

        and he has thought out at leisure such fine arguments on every point

      • 349 BCE, Demosthenes, First Olynthiac 1:

        οὐ γὰρ μόνον εἴ τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις,

        ou gàr mónon eí ti khrḗsimon eskemménos hḗkei tis,

        For not only if someone comes forward with a well-considered plan,

Usage notes

The present and imperfect are suppleted from σκοπέω (skopéō) in Attic.

Inflection

   Present: σκέπτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	σκέπτομαι	σκέπτῃ, σκέπτει	σκέπτεται	σκέπτεσθον	σκέπτεσθον	σκεπτόμεθᾰ	σκέπτεσθε	σκέπτονται
	subjunctive	σκέπτωμαι	σκέπτῃ	σκέπτηται	σκέπτησθον	σκέπτησθον	σκεπτώμεθᾰ	σκέπτησθε	σκέπτωνται
	optative	σκεπτοίμην	σκέπτοιο	σκέπτοιτο	σκέπτοισθον	σκεπτοίσθην	σκεπτοίμεθᾰ	σκέπτοισθε	σκέπτοιντο
	imperative		σκέπτου	σκεπτέσθω	σκέπτεσθον	σκεπτέσθων		σκέπτεσθε	σκεπτέσθων
						middle/passive
infinitive						σκέπτεσθαι
participle	m					σκεπτόμενος
	f					σκεπτομένη
	n					σκεπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐσκεπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐσκεπτόμην	ἐσκέπτου	ἐσκέπτετο	ἐσκέπτεσθον	ἐσκεπτέσθην	ἐσκεπτόμεθᾰ	ἐσκέπτεσθε	ἐσκέπτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σκέψομαι, σκεπήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	σκέψομαι	σκέψῃ, σκέψει	σκέψεται	σκέψεσθον	σκέψεσθον	σκεψόμεθᾰ	σκέψεσθε	σκέψονται
	optative	σκεψοίμην	σκέψοιο	σκέψοιτο	σκέψοισθον	σκεψοίσθην	σκεψοίμεθᾰ	σκέψοισθε	σκέψοιντο
passive	indicative	σκεπήσομαι	σκεπήσῃ	σκεπήσεται	σκεπήσεσθον	σκεπήσεσθον	σκεπησόμεθᾰ	σκεπήσεσθε	σκεπήσονται
	optative	σκεπησοίμην	σκεπήσοιο	σκεπήσοιτο	σκεπήσοισθον	σκεπησοίσθην	σκεπησοίμεθᾰ	σκεπήσοισθε	σκεπήσοιντο
					middle		passive
infinitive					σκέψεσθαι		σκεπήσεσθαι
participle	m				σκεψόμενος		σκεπησόμενος
	f				σκεψομένη		σκεπησομένη
	n				σκεψόμενον		σκεπησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐσκεψᾰ́μην, ἐσκέφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐσκεψᾰ́μην	ἐσκέψω	ἐσκέψᾰτο	ἐσκέψᾰσθον	ἐσκεψᾰ́σθην	ἐσκεψᾰ́μεθᾰ	ἐσκέψᾰσθε	ἐσκέψᾰντο
	subjunctive	σκέψωμαι	σκέψῃ	σκέψηται	σκέψησθον	σκέψησθον	σκεψώμεθᾰ	σκέψησθε	σκέψωνται
	optative	σκεψαίμην	σκέψαιο	σκέψαιτο	σκέψαισθον	σκεψαίσθην	σκεψαίμεθᾰ	σκέψαισθε	σκέψαιντο
	imperative		σκέψαι	σκεψᾰ́σθω	σκέψᾰσθον	σκεψᾰ́σθων		σκέψᾰσθε	σκεψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐσκέφθην	ἐσκέφθης	ἐσκέφθη	ἐσκέφθητον	ἐσκεφθήτην	ἐσκέφθημεν	ἐσκέφθητε	ἐσκέφθησᾰν
	subjunctive	σκεφθῶ	σκεφθῇς	σκεφθῇ	σκεφθῆτον	σκεφθῆτον	σκεφθῶμεν	σκεφθῆτε	σκεφθῶσῐ(ν)
	optative	σκεφθείην	σκεφθείης	σκεφθείη	σκεφθεῖτον, σκεφθείητον	σκεφθείτην, σκεφθειήτην	σκεφθεῖμεν, σκεφθείημεν	σκεφθεῖτε, σκεφθείητε	σκεφθεῖεν, σκεφθείησᾰν
	imperative		σκέφθητῐ	σκεφθήτω	σκέφθητον	σκεφθήτων		σκέφθητε	σκεφθέντων
					middle		passive
infinitive					σκέψᾰσθαι		σκεφθῆναι
participle	m				σκεψᾰ́μενος		σκεφθείς
	f				σκεψᾰμένη		σκεφθεῖσᾰ
	n				σκεψᾰ́μενον		σκεφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐσκέπην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐσκέπην	ἐσκέπης	ἐσκέπη	ἐσκέπητον	ἐσκεπήτην	ἐσκέπημεν	ἐσκέπητε	ἐσκέπησᾰν
	subjunctive	σκεπῶ	σκεπῇς	σκεπῇ	σκεπῆτον	σκεπῆτον	σκεπῶμεν	σκεπῆτε	σκεπῶσῐ(ν)
	optative	σκεπείην	σκεπείης	σκεπείη	σκεπεῖτον, σκεπείητον	σκεπείτην, σκεπειήτην	σκεπεῖμεν, σκεπείημεν	σκεπεῖτε, σκεπείητε	σκεπεῖεν, σκεπείησᾰν
	imperative		σκέπηθῐ	σκεπήτω	σκέπητον	σκεπήτων		σκέπητε	σκεπέντων
							passive
infinitive							σκεπῆναι
participle	m						σκεπείς
	f						σκεπεῖσᾰ
	n						σκεπέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἔσκεμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἔσκεμμαι	ἔσκεψαι	ἔσκεπται	ἔσκεφθον	ἔσκεφθον	ἐσκέμμεθᾰ	ἔσκεφθε	ἐσκέπᾰται
	subjunctive	ἐσκεμμένος ὦ	ἐσκεμμένος ᾖς	ἐσκεμμένος ᾖ	ἐσκεμμένω ἦτον	ἐσκεμμένω ἦτον	ἐσκεμμένοι ὦμεν	ἐσκεμμένοι ἦτε	ἐσκεμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐσκεμμένος εἴην	ἐσκεμμένος εἴης	ἐσκεμμένος εἴη	ἐσκεμμένω εἴητον/εἶτον	ἐσκεμμένω εἰήτην/εἴτην	ἐσκεμμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐσκεμμένοι εἴητε/εἶτε	ἐσκεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἔσκεψο	ἐσκέφθω	ἔσκεφθον	ἐσκέφθων		ἔσκεφθε	ἐσκέφθων
						middle/passive
infinitive						ἐσκέφθαι
participle	m					ἐσκεμμένος
	f					ἐσκεμμένη
	n					ἐσκεμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνᾰσκέπτομαι (anasképtomai)
• ἀξιόσκεπτος (axióskeptos)
• ἀποσκέπτομαι (aposképtomai)
• ἄσκεπτος (áskeptos)
• δῐᾰσκέπτομαι (diasképtomai)
• ἐπῐσκέπτομαι (episképtomai)
• εὔσκεπτος (eúskeptos)
• κᾰτᾰσκέπτομαι (katasképtomai)
• περίσκεπτος (perískeptos)
• πολύσκεπτος (polúskeptos)
• προσκέπτομαι (prosképtomai)
• σκοπάρκης (skopárkēs)
• συσκέπτομαι (susképtomai)
• ὑποσκέπτομαι (huposképtomai)

Related terms

• σκεπτέον (skeptéon)
• σκεπτήρῐον (skeptḗrion)
• σκεπτῐκός (skeptikós)
• σκέψ (sképs)
• σκέψῐς (sképsis)
• σκέμμᾰ (skémma)
• σκοπάω (skopáō)
• σκοπεῖᾰ (skopeîa)
• σκόπελος (skópelos)
• σκοπεύω (skopeúō)
• σκοπέω (skopéō)
• σκοπή (skopḗ)
• σκοπάω (skopáō)
• σκοπῐά (skopiá)
• σκοπός (skopós)

References

• “σκέπτομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σκέπτομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• σκέπτομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek σκέπτομαι (sképtomai). Compare to the inherited σκέφτομαι (skéftomai).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsce.pto.me/
• Hyphenation: σκέ‧πτο‧μαι

Verb

σκέπτομαι • (sképtomai) deponent (past σκέφθηκα) (σκέφτηκα as from σκέφτομαι (skéftomai))

1. (formal) formal or dated form of σκέφτομαι (skéftomai)

Usage notes

Mainly found in compounds

• διασκέπτομαι (diasképtomai)
• επισκέπτομαι (episképtomai)
• συνδιασκέπτομαι (syndiasképtomai)
• συσκέπτομαι (sysképtomai)

Conjugation

For past tense σκέφτηκα (skéftika) and forms with -φτ- see σκέφτομαι (skéftomai)

σκέπτομαι   (deponent: passive forms only)

	Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	σκέπτομαι  (σκέφτομαι →)	{σκεφθώ}
2 sg	σκέπτεσαι	σκεφθείς
3 sg	σκέπτεται	σκεφθεί
1 pl	σκεπτόμαστε	σκεφθούμε
2 pl	{σκέπτεσθε}	σκεφθείτε
3 pl	σκέπτονται	σκεφθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	σκεπτόμουν(α)	{σκέφθηκα}
2 sg	σκεπτόσουν(α)	σκέφθηκες
3 sg	σκεπτόταν(ε)	σκέφθηκε
1 pl	σκεπτόμασταν, (‑όμαστε)	σκεφθήκαμε
2 pl	σκεπτόσασταν, (‑όσαστε)	σκεφθήκατε
3 pl	σκέπτονταν, (σκεπτόντουσαν)	σκέφθηκαν, σκεφθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα σκέπτομαι ➤	θα σκεφθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα σκέπτεσαι, …	θα σκεφθείς, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … σκεφθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … σκεφθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … σκεφθεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	σκέψου
2 pl	{σκέπτεσθε}	σκεφθείτε
Other forms	Passive voice
Present participle ➤	σκεπτόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	σκεφθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• For less formal forms with φτ see σκέφτομαι (skéftomai).  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• σκεπτόμενος (skeptómenos, “one who is thinking”, participle)