Conjugaison:espagnol/jalar

Conjugaison en espagnol
jalar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

jalar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	jalar	[xaˈlaɾ]	haber	jalado	[aˌβeɾ xaˈla.ðo]
Gérondif	jalando	[xaˈlan̪.do]	habiendo	jalado	[aˌβjen.do xaˈla.ðo]
Participe passé	jalado	[xaˈla.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   jalo [ˈxa.lo] (tú/vos)  ou (vos)   jalas  jalás [ˈxa.las] [xaˈlas] (él/ella/Ud.)   jala [ˈxa.la] (nosostros-as)   jalamos [xaˈla.mos] (vosostros-as/os)   jaláis [xaˈlai̯s] (ellos-as/Uds.)   jalan [ˈxa.lan]	Passé composé (yo)   he jalado [e xaˈla.ðo] (tú/vos)   has jalado [as xaˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   ha jalado [a xaˈla.ðo] (nosotros-as)   hemos jalado [ˈe.mos xaˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habéis jalado [a.ˈβejs xaˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   han jalado [an xaˈla.ðo]
Imparfait (yo)   jalaba [xaˈla.βa] (tú/vos)   jalabas [xaˈla.βas] (él/ella/Ud.)   jalaba [xaˈla.βa] (nosostros-as)   jalábamos [xaˈla.βa.mos] (vosostros-as/os)   jalabais [xaˈla.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   jalaban [xaˈla.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había jalado [a.ˈβi.a xaˈla.ðo] (tú/vos)   habías jalado [a.ˈβi.as xaˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   había jalado [a.ˈβi.a xaˈla.ðo] (nosotros-as)   habíamos jalado [a.ˈβi.a.mos xaˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habíais jalado [a.ˈβi.ajs xaˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían jalado [a.ˈβi.an xaˈla.ðo]
Passé simple (yo)   jalé [xaˈle] (tú/vos)   jalaste [xaˈlas.te] (él/ella/Ud.)   jaló [xaˈlo] (nosostros-as)   jalamos [xaˈla.mos] (vosostros-as/os)   jalasteis [xaˈlas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   jalaron [xaˈla.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube jalado [ˈu.βe xaˈla.ðo] (tú/vos)   hubiste jalado [u.ˈβi.ste xaˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo jalado [ˈu.βo xaˈla.ðo] (nosotros-as)   hubimos jalado [u.ˈβi.mos xaˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis jalado [u.ˈβi.stejs xaˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron jalado [u.ˈβje.ɾon xaˈla.ðo]
Futur simple (yo)   jalaré [xa.laˈɾe] (tú/vos)   jalarás [xa.laˈɾas] (él/ella/Ud.)   jalará [xa.laˈɾa] (nosostros-as)   jalaremos [xa.laˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   jalaréis [xa.laˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   jalarán [xa.laˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré jalado [a.ˈβɾe xaˈla.ðo] (tú/vos)   habrás jalado [a.ˈβɾas xaˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá jalado [a.ˈβɾa xaˈla.ðo] (nosotros-as)   habremos jalado [a.ˈβɾe.mos xaˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habréis jalado [a.ˈβɾejs xaˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán jalado [a.ˈβɾan xaˈla.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   jalaría [xa.laˈɾi.a] (tú/vos)   jalarías [xa.laˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   jalaría [xa.laˈɾi.a] (nosostros-as)   jalaríamos [xa.laˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   jalaríais [xa.laˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   jalarían [xa.laˈɾi.an]

Passé (yo)   habría jalado [a.ˈβɾi.a xaˈla.ðo] (tú/vos)   habrías jalado [a.ˈβɾi.as xaˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   habría jalado [a.ˈβɾi.a xaˈla.ðo] (nosotros-as)   habríamos jalado [a.ˈβɾi.a.mos xaˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habríais jalado [a.ˈβɾi.ajs xaˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían jalado [a.ˈβɾi.an xaˈla.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   jale [ˈxa.le] (tú/vos)  ou (vos)   jales  jalés [ˈxa.les] [xaˈles] (él/ella/Ud.)   jale [ˈxa.le] (nosostros-as)   jalemos [xaˈle.mos] (vosostros-as/os)   jaléis [xaˈlei̯s] (ellos-as/Uds.)   jalen [ˈxa.len]	Passé composé (yo)   haya jalado [ˈa.ja xaˈla.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas jalado  hayás jalado [ˈa.jas xaˈla.ðo] [a.ˈjas xaˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   haya jalado [ˈa.ja xaˈla.ðo] (nosotros-as)   hayamos jalado [a.ˈja.mos xaˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis jalado [a.ˈjajs xaˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan jalado [ˈa.jan xaˈla.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   jalara [xaˈla.ɾa] (tú/vos)   jalaras [xaˈla.ɾas] (él/ella/Ud.)   jalara [xaˈla.ɾa] (nosostros-as)   jaláramos [xaˈla.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   jalarais [xaˈla.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   jalaran [xaˈla.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera jalado [u.ˈβje.ɾa xaˈla.ðo] (tú/vos)   hubieras jalado [u.ˈβje.ɾas xaˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera jalado [u.ˈβje.ɾa xaˈla.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos jalado [u.ˈβje.ɾa.mos xaˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais jalado [u.ˈβje.ɾajs xaˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran jalado [u.ˈβje.ɾan xaˈla.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   jalase [xaˈla.se] (tú/vos)   jalases [xaˈla.ses] (él/ella/Ud.)   jalase [xaˈla.se] (nosostros-as)   jalásemos [xaˈla.se.mos] (vosostros-as/os)   jalaseis [xaˈla.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   jalasen [xaˈla.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese jalado [u.ˈβje.se xaˈla.ðo] (tú/vos)   hubieses jalado [u.ˈβje.ses xaˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese jalado [u.ˈβje.se xaˈla.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos jalado [u.ˈβje.se.mos xaˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis jalado [u.ˈβje.sejs xaˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen jalado [u.ˈβje.sen xaˈla.ðo]
Futur (yo)   jalare [xaˈla.ɾe] (tú/vos)   jalares [xaˈla.ɾes] (él/ella/Ud.)   jalare [xaˈla.ɾe] (nosostros-as)   jaláremos [xaˈla.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   jalareis [xaˈla.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   jalaren [xaˈla.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere jalado [u.ˈβje.ɾe xaˈla.ðo] (tú/vos)   hubieres jalado [u.ˈβje.ɾes xaˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere jalado [u.ˈβje.ɾe xaˈla.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos jalado [u.ˈβje.ɾe.mos xaˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis jalado [u.ˈβje.ɾejs xaˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren jalado [u.ˈβje.ɾen xaˈla.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   jala  jalá [ˈxa.la] [xaˈla] (usted)   jale [ˈxa.le] (nosostros-as)   jalemos [xaˈle.mos] (vosostros-as)   jalad [xaˈlað] (ustedes)   jalen [ˈxa.len]